મુસીબતોં મેં જો હંય સહારા,
જો ગમ કો દરમાં સદા રહે હંય,
બ-કદ્રે નિગાહ જલ્વા
બ-કદ્ર ગયબત દિખા રહે હંય.
જવાં ફઝાઓં કે તર્ઝેં નવ પર,
ખૂન કી હવાઓં કી નર્મ રવ પર,
હસી ચિરાગોં કી મસ્ત ઝવ પર,
જહાં કી રૌનક બડહા રહે હય.
કભી ગુલોં કા નિખાર બન કર,
કભી શબાબે બહાર બહાર બન કર,
કભી ચમન કી વકાર બન કર,
મતાએ જલ્વા લુટા રહે હંય.
કભી મોહબ્બત-નવાઝ બન કર,
કભી શરીઅત કા રાઝ બન કર,
કભી શરીકે નમાઝ બન કર,
નિઝામેં આલમ ચલા રહે હંય.
હમેં તો સો ફી સદી યકી હય,
તુમ્હારી ગયબત ફરોગે દી હય,
વો આજ ભી મુબ્તેલા હય શક મેં
જો શક મેં કલ મુબ્તેલા રહે હંય.
અઝલ કી દુન્યા કા આસરા હંય,
અબદ કી કશ્તી કે ના – ખુદા હંય,
યે હર ઝમાને કે રહનુમા હંય,
યે હર જત્રા રહનુમા રહે હંય
કભી ખિલાફત, કભી નબુવ્વત,
કભી રિસાલત, કભી ઇમામત
હંય જિત્ને કુર્બે ખુદા કે મન્સબ
ઉસે મોહમ્મદ હી પા રહે હય.
હમારા મસ્તક બતા રહ હય,
હમારા ઇમાન હય યે ‘મયકશ’
વજૂદે કૌનો મકાં સે પેહલે
યહી કરીબે ખુદા રહે હંય.