દોસ્તો આજ વો ઈન્સાન હૈ આને વાલા

જીસ્કા અલ્લાહ ભી હૈ નાઝ ઉઠાને વાલા

કબ્ઝા અસ્નામકા કા’બેસે હટાને વાલા

સિક્કાએ ઈમાનકા દુનિયાપે જગાને વાલા

જીત્ને ગાસીબ હૈ વોહ ઉન સબકા ભરમ ખોલેગા

અપને દાદાકી તરહ બાબે હરમ ખોલેગા

ખત્મ કર દેગા ઝમાનેસે હરએક ઝુલ્મ ફસાદ

પાક હો જાએગી ઈલ્હાદસે અરઝે બગદાદ

ઝીન્દહ કર દેગા કુછ ઈસ શાનસે શાને અજદાદ

દરો દિવારસે આએગી સદા ઝીન્દાબાદ

વો બતાએગા ફદક વિરસએ જલ્લાદ નહિ

બાગે ઝહરા (સ.) હૈ કોઈ જન્નતે શદ્દાદ નહિ

ઉસ્કો જો દેખેંગે કયા જાનીએ કયા કહ દેંગે

શકલો સુરતસે રસુલ (સ.) દૂસરે કહ દેંગે

હુસ્ન કિરદાર હૈ, ઝહરા (સ.) કી દોઆ કહ દેંગે

દેખ લેંગે જો નુસયરી તો ખુદા કહ દેંગે

ખામોશીમે વો દિલે બિન્તે પયગમ્બર (સ.) હોગા

તેગ ખીંચેગા તો ફીર ફાતેહે ખયબર હોગા

ઝુલ્મતોંકો વો હય કાફૂર બનાનેવાલા

દહર કો જલ્વ ગએ તૂર બનાને વાલા

અકલ કો અશ્કસે મઅમૂર બનાને વાલા

ઔર રાતોંકો શબે નૂર બનાને વાલા

ઉસ્કી આમસે અજબ તૌરકા સમાં હોગા

કબ્ર ઝહરા (સ.) વ નબી (સ.) પર ભી ચરાગાં હોગા

ઉસ્કે કિરદારકા ઈસ્લામ પતા દેતા હય

ઉસ્કી આવાઝમેં કુરઆન સદા દેતા હય

ઉસ્કી ચૌખટ પે મલક સરકો ઝુકા દેતા હય

ઉસ્કો જીનેકી પયમ્બર (સ.) ભી દોઆ દેતા હય

વો અગર ખુને મોહબ્બતકો રવાની દે દે

અપને આશીકકો ઝુલૈખાકી જવાની દે દે

લાલ હયદર (અ.) કા હૈ ઝહરા (સ.) કા દુલારા હૈ વહી

બારહવાં ચર્ખે ઈમામતકા સિતારા હય વહી

જીસસે કુરઆન મુકમ્મલ હો, વોહ પારા હૈ વહી

આખરી દીને પયમ્બર (સ.) કા સહારા હૈ વહી

આકે ઉસ ઝાત પે કયસે ન ઈમામત રૂક જાએ

દેખ કર જીસકી જલાલતકો કયામત રૂક જાએ

અપને મઅબુદસે જીસદમ વો કરે રાઝો નયાઝ

ઉસકે કદમો પે ફીદા હોને લગે અરઝો હિજાઝ

વહ અગર આબે રવાં પર ભી પડહે હકકી નમાઝ

હો જો ઈખ્લાસ અલી (અ.) કા તો નબી (સ.) કા અંદાઝ

નકશે પા સિજદગએ હઝરતે ઈસા હો જાએ

ઈત્ની ઉંચી હો ઝમી અર્શે મોઅલ્લા હો જાએ

ઉસકે કદમોસે ન કયું અરઝે હરમ આંખ મલે

જો સદા દામને અરમાને નબુવ્વતમેં પલે

નામસે ઉસકે ન કયું નામ પયમ્બર (સ.) કા ચલે

મૌત ટલ જાએ મગર ઉસકા ઈરાદા ન ટલે

વો જો ચાહે તો જહાં ઝેરો ઝબર હો જાએ

રાત આને ભી ન પાએ કે સહર હો જાએ

ઉસકી ફુરકતમેં તડપ કર જો અરીઝા લીખ્ખા

હીજ્ર કે સારે શબો રોઝકા કિસ્સા લીખ્ખા

રહમ બિમારપે આ જાએ વો નૂકતા લીખ્ખા

આગ પાની મેં લગા દે વો ફસાના લીખ્ખા

એક નઝર ઉસપે જો વો યુસુફે સાની કર દે

મુશ્કીલે કિતની હી દુશ્વાર હો પાની કર દે

– અલ્લામા ઝીશાન હયદર જવાદી