અઅલા ગોહર, વાલા નસબ,
ઇબ્ને શહનશાહે અરબ.
ફાનૂસે ઇવાને કિદમ,
ક્નદીલે મેહરાબે હરમ.
બુન્યાદે તખ્લીકે જહાં,
મફહુમે હર્ફે કુન – ફકાં.
દુર્જે શરફ, બુર્જે હશમ.
બહરે સખા, અબ્રે કરમ.
શાહિદ ભી ઔર મશ્હૂદ ભી,
ગાએબ ભી ઔર મવજૂદ ભી.
અય પર્દાદર, અય મુન્તઝર,
આ મુસ્કુરાકર બામ પર.
તૂરહમતે હક કા અમી,
તૂ સય્યદા કા નાઝની.
તૂ પંજેતન કી આન હય,
સારે ચમન કી જાન હય.
તૂ અસ્કરી કા લાલ હય,
આલેનબી કી ઢાલ હય.
અર્શે ખુદા સમાને તેરા,
આબે રવાં મસ્કન તેરા.
હિકમત ભી તૂ, ઇરફાં ભી તૂ,
ઇત્રત ભી તૂ, કુરઆં ભી તૂ.
સુલમાને આલમ, શાહે દી,
ઇબ્ને અમીરૂલ મોઅમેની.
મહરે સરીર આરાએ હક,
અઝ ઇશફ્રક, તા આં શફ્રક.
કબ્બો દિમાગો મુસ્તુફા,
ચશ્મો ચિરાગે મુસ્તુફા.
દાનાએ હક આગાહ તૂ,
મકસૂદે બયતુલ્લાહ તૂ.
ઇસ્લામ કી તસ્વીર તૂ,
ઇન્સાફ કી શમ્શીર તૂ.
દુન્યા હય ઝુલ્મત દર બગલ,
અય ચાંદ બાદલ સે નિકલ.
અય બાદશાહે બેહરો બર,
દર્યા એ ગયબત પાર કર.
અય અબ્રે નયસાને શરફ,
પ્યાસે હંય આંખોં કે સદફ.
અય માહે શહબાને તરબ,
ફિર રૂનુમાઇ હોગી કબ?
અય કાઇમે પાઇન્દા તર,
હમ કો દુબારા ઝિન્દા કર.
અય મુસ્તર મઝહુર મેં આ,
અય મુન્તઝર, મન્ઝર મેં આ.
અય તૂ કે જાને દીદા હય,
આંખોં સે ક્યું પોશીદા હય?!
અય તૂ કે રૌશન કર્દા હય,
ક્યું તૂજ કો હમ સે પર્દા હય?
(મરહુમ ‘શમીમ’ કુરહાની)