:મુક્તકો:
અદબ – શનાસ હય, પાસે અદબ ભી રખતે હંય,
અદબ કે સાથ લબોં પર કલામ આતા હય;
કસમ ખુદા કી ઉઠાએં ન કાબે ગયબત કો,
બ – કદ્રે જલ્વા, હમેં એહતેરામ આતા હય.
નિહાં કબ હંય વો ચશ્મે હક-બી સે, લયકિન
શિકસ્તે તકલ્લુફ બાત ઔર હી કુછ હય;
હસીન યુસુફે મિસ્ર, અય સામર્રા થે,
મગર તેરે યુસુફ કી બાત ઔર હી કુછ હય.
તુમ આ રહે હો, યહ મુઝદહ સુના કે અ જાઓ,
યે બઝમે ગય્ર નહીં, મુસ્કુરાકે આ જાઓ;
હમારે નાઝે મોહબ્બત કી આબ રેહ જાય,
તકલ્લુફાત કે પર્દે ઉઠાકે આ જાઓ.
જો ગરેબાં કી, વોહી દામન કી હાલત હો ગઇ,
આફરી જોશે જુનું, તકમીલે વહશત હો ગઇ;
રૂક ગઇ હય દિલ કી ધડકન, ચુપ હય સારી કાએનાત
અબ તો આ જાઓ, કે હર સૂરત સે ખિલ્વત હો ગઇ.
રચનાર જ. ‘મયકશ’ ગાઝીપુરી (મરહુમ)