ફાકેમે દેર તક જો લડે શાહે તશ્નકામ
હાથોં સે છોડ દી થી જો રેહવાર કી લગામ
ગર્ક અરક થે, કાંપ રહા થા બદન તમામ
આંખેથી બંદ, હાંફતા થા અસ્પે તેઝ ગામ
ગશમેં સવારે – દોશે નબી કા યે હાલ થા
બે થામે, ખુદ ફરસસે ઉતરના મુહાલ થા
દેખા જો યે કે ભાગ ગયે રનસે હીલાસાઝ
મોહલત હૈ ઐ હુસૈન, પઢો અસર કી નમાઝ
તલવાર રખ કે મ્યાનમેં, બોલે શહે હેજાઝ
યે આખરી હૈ બંદગીએ – રબ્બે બે નિયાઝ,
ફિક્રે નજાતે ઉમ્મતે ખયરૂલ બશર કરો,
સુખી ઝબાં કો ઝિક્રે ઇલાહીમેં તર કરો,
નાગાહ સોએ લાશે પિસર જા પડી નઝર
અકબર ઉઠો કે ઘોડેસે ગિરતા હૈ અબ પિદર
ચિલ્લાએ દિલ કો થામ કે સુલતાને બેહરોબર
સોતે હો તુમ ઢેલે હુએ રૂખસાર ખાક પર
ભુલે પિદર કો નિંદમે કુરબાન આપકે
આઓ નમાઝે અસર પઢો સાથે બાપકે
બેટે હો તુમ ઇમામકે, પોતે ઇમામ કે
આતે હૈ ફિર પલટ કે પરે ફૌજ શામ કે
કામ આઓ મરતે દમ, પિદરે તશ્ના કામકે
બિઠલા દો, કિબ્લા રૂ મેરે હાથોં કો થામ કે
જાતી રહે નમાઝ ભી, આઅદા જો ફિર પડેં
રાઆશા હૈ ખુદ ફરસસે જો ઉતરે તો ગિર પડે.
અબ્બાસ નામદાર તરાઇસે ઉઠકે આવ
છિડકો મેરી ઝિરાહ પે જો પાની કહીસે પાવ
ફુંકતા હૈ કલ્બ, જલ રહે હૈ સબ જીગર કે ઘાવ
ચલતે હુએ, અદમ કે મુસાફિરસે મિલ તો જાવ.
હમ સબકે કામ આએ હૈ પીટે હૈ રોએ હૈ
બારાહ પહર હુએ કે ન લેટે ન સોએ હૈ
ક્યા બા – ફઝા યે સર્દ તરાઇ હૈ, અબ ઉઠો
નરગેમે ફૌજે ઝુલ્મ કે ભાઇ હૈ, અબ ઉઠો
હમ જા બ-લબ હૈ, ખત્મ લડાઇ હૈ, અબ ઉઠો
અબ્બાસ! દ્યુપ ચેહરે પે આઇ હૈ, અબ ઉઠો
ગફલતકી તુમ કો નિંદ હૈ શબ્બીર ક્યા કરે
મેરી તરહ કિસીકો ન બેક્સ ખુદા કરે
તુમ જબસે છૂટે સા’દો – બાઝુમેં દર્દ હૈ
દિલમેં, કમરમે, સીનેમે, પહેલુંમે દર્દ હૈ
ગરદનમે, સરમે, આંખમે, અબરૂમે દર્દ હૈ
રગ રગમે ક્યા, હર એક બુને – મૂ મેં દર્દ હૈ
હર મરતબા લડે હૈં, લહૂમેં નહાએ હૈ
પીરીમેં નૌજવાનોં કે લાશે ઉઠાએ હૈ.